منهی عنه غیریمنهی عنه غیری، فعل مورد نهی شارع به دلیل مقدمیت آن برای امر مبغوض می باشد. ۱ - تعریفمنهی عنه غیری چیزی است که به دلیل « مقدمه بودن» برای چیزی دیگر، مورد نهی قرار می‌گیرد؛ به بیان دیگر، نهی گاهی به طور مستقل به موضوعی تعلق می‌گیرد و گاهی به عنوان «مقدمه بودن» برای چیز دیگر؛ در صورت دوم، نهی «غیری» است و متعلق آن را نیز «منهی عنه غیری» می‌گویند؛ یعنی منهی عنهی که به سبب مقدمه بودن برای امری مبغوض، مورد نهی واقع شده است. ۲ - تعلق نهی به منهی عنه غیریتعلق نهی به منهی عنه غیری به انگیزه مورد تکلیف قرار دادن آن نیست، بلکه به منظور ارشاد و بیان مقدمیت ، از آن نهی می‌شود، مثل: نهی از نماز به سبب امر به زدودن نجاست از مسجد ؛ در این نهی، نماز منهی عنه غیری است، زیرا مقدمه امری مبغوض (ترک ازاله نجاست ) می‌باشد. [۲]
آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۲۵.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۱۰، برگرفته از مقاله «منهی عنه غیری». رده‌های این صفحه : منهی عنه
|